Środki trwałe podlegają wycenie nie rzadziej niż na dzień bilansowy. Środki trwałe wycenia się według ceny nabycia, kosztu wytworzenia lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych) pomniejszając ich wartość o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, jak również o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Z tematem wyceny środków trwałych wiążą się także środki trwałe w budowie, które wycenia się w wysokości ogółu kosztów, jakie pozostają w bezpośrednim związku z ich nabyciem lub wytworzeniem, pomniejszonych o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.
Cena nabycia, jako wartość początkowa środków trwałych jest ceną zakupu, która obejmuje kwotę należną sprzedającemu, bez podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego podlegających odliczeniu. Jeżeli środek trwały nabywany jest w drodze importu cenę nabycia środka trwałego powiększa się o obciążenia o charakterze publicznoprawnym. Cenę nabycia powiększa się o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem środka trwałego do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, załadunku, wyładunku, składowania. Cenę nabycia obniża się natomiast o rabaty, opusty oraz inne podobne zmniejszenia i odzyski.
Problemy z ustaleniem ceny nabycia środków trwałych pojawiają się w szczególności w przypadku aktywów przyjętych nieodpłatnie, np. w drodze darowizny – wówczas wyceny środka trwałego dokonuje się w oparciu o cenę takiego samego lub podobnego aktywa.
Koszt wytworzenia środka trwałego obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym aktywem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego aktywa. Kosztem wytworzenia są zużyte rzeczowe składniki majątku oraz związane z wytworzeniem środka trwałego nabyte usługi obce, jak również koszty wynagrodzeń pracowników wraz ze składkami zus i innymi pochodnymi, a także inne koszty związane z wartością wytworzonych środków trwałych.
Cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie i środków trwałych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub do dnia przyjęcia do używania, podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, których jednostka nie mogła odliczyć, a także koszt obsługi zobowiązań (np. kredytowych, w tym kredyt kupiecki) zaciągniętych w celu ich finansowania i związane z nimi różnice kursowe, pomniejszony o przychody z ich tytułu.
Jednak nie wszystkie koszty można zaliczyć do kosztu wytworzenia środka trwałego, w szczególności kosztu wytworzenia nie stanowią: koszty pośrednictwa, koszty kar i odszkodowań, koszty związane z zawieraniem umów, koszty remontów, nie wpływające na zwiększenie wartości środka trwałego, koszty zysków wewnętrznych w przypadku, kiedy jednostka wytwarza środek trwały we własnym zakresie, koszty związane z marnotrawstwem i inne.
