2. WYCENA AKTYWÓW I PASYWÓW ORAZ ZASADY USTALANIA WYNIKU FINANSOWEGO

1. RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT

1. Przychody: przychody ze sprzedaży obejmują niewątpliwie należne lub uzyskane kwoty netto ze sprzedaży tj. pomniejszone i należny podatek od towarów i usług (VAT) ujmowane w okresach, których dotyczą
2. Koszty: Spółka prowadzi koszty w układzie porównawczym. Koszt sprzedanych towarów, materiałów i usług obejmuje koszty bezpośrednio z nimi związane oraz uzasadnioną część kosztów pośrednich.

Na wynik finansowy Spółki wpływają ponadto:

• Pozostałe przychody i koszty operacyjne pośrednio związane z działalnością Spółki w zakresie m.in. zysków i strat ze zbycia niefinansowych aktywów trwałych, aktualizacji wyceny aktywów niefinansowych, utworzenia i rozwiązania rezerwy na przyszłe ryzyko, kar grzywien i odszkodowań, otrzymania lub przekazania darowizn,
• Przychody finansowe z tytułu dywidend (udziałów w zyskach), odsetek, zysków ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi
• Koszty finansowe z tytułu odsetek, strat ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi

3. Opodatkowanie: Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych

2. BILANS

1. Wartości niematerialne i prawne wycenia się według cen nabycia, pomniejszonych o skumulowane odpisy umorzeniowe oraz o ewentualne odpisy z tytułu trwalej utraty wartości.
   Amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych dokonywana jest metodą liniową.

Odpisów amortyzacyjnych i umorzeniowych dokonuje się, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przyjęto do używania wartość niematerialną i prawną, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie wartości odpisów umorzeniowych z jej wartością początkową lub w którym wartość niematerialną i prawną przeznaczono do likwidacji, sprzedano lub stwierdzono niedobór.

Wartości niematerialne i prawne, których wartość początkowa nie przekracza kwoty 3,5 tys. zł. są zaliczane bezpośrednio w koszty (odpis jednorazowy).

Wartości niematerialne i prawne, których wartość początkowa przekracza wartość 3,5 tys. zł podlegają amortyzacji i są ujmowane w ewidencji bilansowej.

Odpisy amortyzacyjne dla wartości niematerialnych i prawnych są kalkulowane zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wyjątkiem od powyższej zasady są pozycje wartości niematerialnych i prawnych, dla których stosowanie powyższej zasady nie odzwierciedlałoby uzasadnionego ekonomicznie okresu ich użytkowania. Dla takich pozycji wartości niematerialnych i prawnych stosuje się indywidualne stawki amortyzacyjne.

Zakupy wartości niematerialnych i prawnych do kwoty 1500 zł zaliczane są do kosztów zużycia materiałów.

2. Środki trwałe: są wyceniane w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia oraz są pomniejszane o dokonane odpisy aktualizujące ich wartość. Wyodrębnia się trzy grupy środków trwałych:
   Grupa I: Środki trwałe o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, których wartość początkowa przekracza 3,5 tys. zł.

Grupa II: Środki trwałe o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, których wartość początkowa mieści się w zakresie wartości : od 1,5 tys. zł do 3,5 tys. zł.

Grupa III: Środki trwałe, z wyłączeniem środków transportu, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, których wartość początkowa nie przekracza 1,5 tys. zł.

Zgodnie z przepisami podatkowymi dokonuje się jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grup 3-8 KŚT z wyłączeniem samochodów osobowych w roku podatkowym, w którym środki te wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 50 tys. eur.

Powyższej zasady nie stosuje się dla środków trwałych, do których spółka otrzymała dofinansowanie w drodze dotacji.

Po przekroczeniu rocznego limitu 50 tys. eur, o którym mowa wyżej oraz dla środków trwałych, do których spółka otrzymała dofinansowanie w drodze dotacji stosuje się następujące zasady rachunkowości dla środków trwałych:

Środki trwałe o wartości początkowej do 1,5 tys. zł, z wyłączeniem środków transportu obciążają koszty zużycia materiałów w momencie ich nabycia oraz przyjęcia do użytkowania i traktowane są jako koszty zużycia materiałów.

Środki trwałe o wartości początkowej przekraczającej 1,5 tys. zł. i niższej niż 3,5 tys. zł, z wyłączeniem środków transportu, po wydaniu do używania ulegają jednorazowej amortyzacji.

Środki trwałe o wartości początkowej przekraczającej 3,5 tys. zł, po wydaniu do używania, podlegają ewidencji bilansowej i są amortyzowane w czasie.

Środki transportu, bez względu na wartość nabycia, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, zaliczane są do ewidencji środków trwałych, a jeśli ich cena nabycia nie przekracza kwoty 3,5 tys. zł podlegają jednorazowemu odpisowi amortyzacyjnemu.

Środki trwałe mogą być grupowane i prezentowane zgodnie z wymaganiami prezentacji w sprawozdaniu finansowym (załącznik nr 1 do Ustawy o rachunkowości, z uwzględnieniem art. 50 ust. 2 powołanej ustawy).

Wszystkie środki trwałe, zarówno istniejące jak i nowo przyjmowane do użytkowania, amortyzowane i umarzane będą za pomocą stawki odzwierciedlającej uzasadniony ekonomicznie okres użytkowania majątku trwałego Spółki oraz zgodnie z przepisami podatkowymi.

Ustala się, że stawki amortyzacji odzwierciedlające uzasadniony ekonomicznie okres użytkowania są równe stawkom podatkowym. Kierownik jednostki zasadę tą weryfikuje przynajmniej raz w roku – na koniec roku obrotowego.

Odpisów amortyzacyjnych i umorzeniowych od środka trwałego dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Naliczanie amortyzacji rozpoczyna się w miesiącu następującym po miesiącu, w którym przyjęto środek trwały do używania, a jej zakończenie następuje nie później niż z chwilą zrównania wartości odpisów umorzeniowych z wartością początkową środka trwałego lub przeznaczenia go do likwidacji, sprzedaży lub stwierdzenia jego niedoboru. Wielkość odpisów amortyzacyjnych określa plan amortyzacji.

W przypadku umów leasingu spółka stosuje przepisy podatkowe na bazie art. 3 ust. 6. ustawy o rachunkowości.